Nieuwe protocollen in de reisbranche: ‘Je kunt geen rolstoel duwen op afstand’

De ANVR nodigde een paar weken geleden bedrijven uit om aan de slag te gaan met het ontwikkelen van protocollen voor de reisbranche. Daar werd massaal op gereageerd. Wat zijn de ontwikkelingen?

Frank Radstake van de ANVR zei eerder over deze protocollen: ‘Voor sommigen dingen kunnen we prima aanhaken bij generieke protocollen die al in ontwikkeling zijn. Voor andere reisbranche-specifieke situaties zullen we als sector zelf aan de slag moeten.’ Maar hoe kunnen we praten over protocollen als alle reisadviezen rood kleuren? ‘De Nederlandse overheid heeft een aantal weken geleden het bedrijfsleven opgeroepen om manieren te bedenken die we in een 1,5 meter-economie kunnen toepassen. IATA gaat aan de slag met protocollen voor luchtvervoer, CLIA kijkt hoe om te gaan met alle gezondheids- en veiligheidsmaatregelen aan boord van cruiseschepen. Dat soort dingen hoeven we niet allemaal zelf te bedenken. Maar hoe gaan we bijvoorbeeld om met klanten in resorts op verschillende bestemmingen? We moeten er wel invulling aan geven om ook onze eigen protocollen te ontwikkelen. We hebben over een aantal onderwerpen heel specifiek gesproken: groepsreizen, aangepaste vakanties en busreizen.’

Er zijn een aantal gespecialiseerde organisaties, aangesloten bij ANVR, die begeleide groepsvakanties organiseren voor mensen met een beperking die intensieve begeleiding en/of zorg nodig hebben. Deze organisaties fungeren feitelijk als een ‘zorginstelling op reis cq op locatie’. En dit zijn vakanties naar bestemmingen verspreid over de gehele wereld. Ingeborg Jansen, directeur Stichting Het Buitenhof: ‘Nagenoeg al deze reisorganisaties zijn opgericht vanuit de ideële doelstelling dat vrijetijdsbesteding in de vorm van vakanties het maatschappelijk welzijn en de fysieke en mentale onafhankelijkheid bevordert van mensen met een beperking. Maar ook het doel hebben om het sociaal isolement van deze doelgroep te voorkomen. De doelgroep zelf is divers: een groot deel van de organisaties richt zich op mensen met een verstandelijke beperking, daarnaast worden reizen georganiseerd voor mensen met een lichamelijke beperking, ouderen die zorg nodig hebben, mensen met een vorm van autisme en mensen met aandoeningen hebben als gevolg van niet aangeboren hersenletsel.’
‘Naast de financiële en operationele druk die we allen voelen door het verschuiven of annuleren van vakanties, zijn we ons ook zeer bewust van de emoties die zich afspelen bij onze doelgroep én bij de familie/verzorgers van onze reizigers. Immers, voor ouders en/of verzorgers betekent de vakantie een adempauze voor henzelf. De zorg wordt tijdelijk overgenomen, waardoor zij bij kunnen tanken, tijd voor zichzelf en eventuele andere leden van het gezin hebben. Dit vooruitzicht wordt nu niet geboden. Daarbij geldt dat reizigers met een verstandelijke beperking, een groot deel van de doelgroep waar de aangepaste vakantiebranche zich op richt, het annuleren van de vakantie gewoonweg niet begrijpen.’

Nieuwe vorm van normaal
Robert Ermers, adjuct-directeur SRC Reizen: De eerste en misschien wel belangrijkste bevinding die unaniem gedeeld werd in onze gespreksgroep is dat de meeste vormen van een nieuw normaal haaks staan op de essentie van groepsreizen. Social distancing is zo’n nieuwe vorm van normaal en je hoeft alleen maar naar de woorden ‘social distance’ en ‘groepsreizen’ te kijken om te voelen waar dit gaat schuren.Een andere vorm van het nieuwe normaal is een wereld waarin beschermende elementen een belangrijke rol gaan spelen. Denk aan mondkapjes, handschoenen, plexiglasschermen, maar ook aan coronapaspoorten en medische attesten. Iedereen in ons gezelschap was het er mee eens dat ook deze vorm van een nieuw normaal haaks staat op de gedachte van vakantievieren. Immers, er zullen maar weinig mensen geld uitgeven om met een doktersbriefje op zak met een mondkapje voor, rubber handschoenen aan tussen plexiglas schermen in een vliegtuig te gaan zitten. Dat heeft met vakantiegevoel weinig te maken.Toch is het belangrijk nu al wel na te denken over protocollen. Bovenstaande bevindingen bijvoorbeeld voelde ieder van ons al wel intuïtief aan, maar het is goed dit samen uit te spreken en vast te stellen. Daarnaast wil je voor je mensen op kantoor, je gasten en jezelf ook proberen perspectief te scheppen, hoe gering ook. Het houdt de geesten scherp en naar de toekomst kijken is belangrijk.’

Lees het complete artikel over protocollen hier.